TOYΡΚΙΑ

Τέχνας
κατεργάζεται

Ξεκίνησε η Κίνα, μετά πήρε σειρά η Ινδία και τώρα ήρθε η ώρα της Τουρκίας, η οποία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς σε μια χώρα με δικό της κύκλωμα σύγχρονης τέχνης.

Δεκάδες εμφανίσεις σε διακεκριμένες γκαλερί της Ευρώπης, αμέτρητες δημοπρασίες από τους διάσημους οίκους Sotheby και Christie και μια σειρά από εκδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη, υποδεικνύουν ότι η τουρκική σύγχρονη τέχνη διαγράφει τη δική της εποχή.

Στην έκθεση Confessions of Dangerous Minds, που έγινε τον περασμένο Απρίλιο στην γκαλερί Saatchi του Λονδίνου και ήταν αφιερωμένη στη σύγχρονη τούρκικη τέχνη, σχεδόν τα μισά εκθέματα των 19 ανερχόμενων καλλιτεχνών πουλήθηκαν προτού καν ανοίξουν οι πόρτες της γκαλερί!

Η Τουρκία έχει κάθε λόγο να… χαμογελά για όλο αυτό: Μια αναπτυσσόμενη οικονομία παράγει μια γενιά από νέους καλλιτέχνες και φιλότεχνους, ενώ ταυτόχρονα δίνει ώθηση στις πλούσιες οικογένειες της χώρας να χρηματοδοτούν τη δημιουργία μουσείων και γκαλερί. Η κρατική χορηγία στον τομέα είναι, ωστόσο, ανύπαρκτη.

Έτσι ξεκίνησαν…
Όλα ξεκίνησαν το 2004 με το μουσείο Istanbul Modern, το οποίο ανήκει στην εύπορη οικογένεια Eczacibasi. Ο χώρος διαθέτει σήμερα μια τεράστια συλλογή από έργα. Έξι χρόνια μετά, ο Omer Koc - γόνος οικογένειας βιομηχάνων - χρηματοδότησε και εγκαινίασε την γκαλερί, Arter, επί της πολυσύχναστης οδού Istiklal στην Κωνσταντινούπολη.

Πρόσφατα, λίγα τετράγωνα πιο κάτω άνοιξε και το Salt, ένας χώρος έκθεσης και έρευνας επιστημών και έργων, ο οποίος στεγάζεται σε ένα αναπαλαιωμένο κτίριο. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την τράπεζα Garanti. Στην Κωνσταντινούπολη θα βρει, επίσης, κανείς δεκάδες μικρές γκαλερί μέσα σε στενά, οι οποίες διαθέτουν αξιόλογα και συλλεκτικά κομμάτια.

Το όλο σκηνικό συμπληρώνει και ενισχύει σημαντικά η ετήσια Μπιενάλε Κωνσταντινούπολης, που διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1987 και θα ανοίξει και φέτος τις πύλες της τον Σεπτέμβριο.

Ποιο είναι το αξιοπερίεργο της κατάστασης; Δεν έχουν εκφραστεί, ακόμα, παράπονα από καλλιτέχνες για περιορισμό του δικαιώματός τους να εκφράζονται ελεύθερα στα έργα τους, πράγμα περίεργο για την Τουρκία, που είναι τοις πάσι γνωστό πόσο ταλαιπωρεί και διώκει την ελευθερία της έκφρασης.